شوو روز مست اگردوم تا غموم نبینت مردم
ازنم به بیخالی تا یخو کم بشت دردوم
دگه از مستی بی حد خسته بودوم سیر بودوم
پای مستی زندگیم ره تو جوونی پیر بودوم
سرد بودوم درد بودوم هم نشین مردم نامرد بودوم
تو کوچه وون شهر ولگرد بودوم
از خودوم زندگیم دل سرد بودوم