همیشه بناز به مینو به ان موغون بلندی

ای همون نقطه جنوبن که همه بهشت اگندی

بخدا ای جا بهشتن چون دل مردومی گرممن

جلو دلون ای شهر روی خورشید پر شرمن

مثله مردوم مینو تو بگه بگه کجا هن

اگه ایجا رونقی نین اینجا بخدا صفا ها

اسم مینو رو زبونوم مثله خرمایی شیرینن