همی که گاهی از آدمو بپرسی حالوم

یادتن همی بهار ابو چند سالوم

همی که راهت هنوز ار بر کوچه مان

با ایکه خونه شما از خونه ما خیلی راهن

به مه بسن به مه بسن

به مه بسن که به جز مه هم پا نابی وا کسی