مهِ وُ ساعت مهِ وُ دیوار تو اُتاقوم تَک وُ تنهام

مهِ وُ ابهامِ تو حرفت مه وُ دل واپسه فردا

وا که رفتن دگه رفتن خون ایکه ای دلو رفتن

اوه که حرف از عشق ایزا حالا دردش وا مه رفتن

حرف توی سینم زیادن غم توی صدام نخوندن

وقتی رفتی دل بُریدوم ای روزو غموُم زیادن