می‌ترسُم از این کشور خوسیده‌ی خوشبخت

بیدار بشُم این طرف مرز نباشی

تو خوُ زمین باشُم و بارونی و گندم

بیدار بشُم اما کشاورز نباشی

می‌ترسُم از اینجا بری و خونه بُرُمبه

له شُم تو به معماری آوار بخندی

آواره بشُم مملکتُم دست تو باشه