اِی دل بینوا غم بَسِن

وا خو عذاب و ستم بَسِن

وا مُرادِ خو نَزیک بُبَه

ای همَه دوری اَ هم بَسِن

بِشتِه تو بِی خودِت گول مَزن

وا هر یاری اِتدی دل مَبَن

هَمَه جا بی خودِت رو مَکُن

همَه کَه کِه مثل تو نَهَن

مِه از بس کِه خاطرِت مَوا

نه اِمرو نه صَبا، پس صَبا