حالا وَختین کِه تو سینَه م ، خون رَفتِنُم نَجوشِن

آخِرین سفر نَزیکِن ، مُم ِ دیریا نیلَه پوشِن

مه وُ کولَه بار مِحْنَت ، مِحْنَتِ یَه عُمْرِ خَستَه

خیلی پیش ازی مَرَفتَه ، اَگَه دَست و پام نَبستَه

نَه چراغی بِی صَبا مَه ، نَه بِی اَمرو یَه دَریچَه

اُ هَمَه عِشق و اُمیدُن ، هَمَه پوچَه ، هَمَه هیچَه

غمُن هَرجا که غم هَه ، تو دِلُم عُقده نبودِن

هَمَه ی روح و وجودُم ، شعر شیوَن نَسُرودِن