آهای جگر گوشه ی من آرامشم تاپای جون

دست ودلم بی تو به هیچ کاری نمی ره مهربون

نمیره جز اسم تو هیچ اسمی تو گوش قلب من

مثل یه خواب بعدظهر فکر تو می چسبه به من

تو یه شبه رفتی رهه صد ساله رو تو دلبری

شدی جگر گوشه ی من که از همه عالم سری

سال به دوازده ماه دلم تنگ نمیشد واسه کسی

تا نشست مهرت به دلم گفتی برام دلواپسی