پرستو تو نزن بال جدایی رسیده فصل سرد بی وفایی

همه کردن فراموشم تو ماندی دل پر درد من شاید بدانی

مرا باشد زنی یار وفادار به دیدارت کم است روزی هزار بار

رسد پیغام من به یار شیرین برد هوش از سرم آن یار دیرین