نموندی پای عشقی ک عمری واست میمرد

بایه ترد دل تو خودشو چجو.ر میخورد

تو نادیده گرفتی منو یه جوری با تکبر میگفتی میشی داغون

به تو هشدار دادم ن یکبار و صد بار جدایی لایقت بود

تو شطرنجی ک ساختی خودت کیش شدی و مات